به گزارش قدس آنلاین، بدیل پسر خرم آباد در هُرم نفس‌های مرداد از الجزیره آمد. نگهبانی با ۱۹۲ سانتی‌متر قامت و پروازها و شیرجه‌هایی بلند که شاید بتواند در صعب‌ترین هفته‌ها و در سخت‌ترین کارزارها بسی آرامش برای موسیو گاریدو و نیمکت پرماجرا به ارمغان بیاورد.

اینکه الکسیس گندوز در قامت حارس و حافظ روی استیج زنده خواهد توانست لشکر قرمز را از محدوده خطر دور کند یا نه معلوم نیست، اما مرور چندباره رزومه او این‌امیدواری را برای نومیدها به همراه آورده که در گرماگرم لیگ، آژیر خطر کمتر گوش‌ها را خراش خواهد داد و غریبه‌ ناآشنا داد از بیداد خواهد ستاند!

آسمانخراشی در درگاه  بیست‌ونه‌سالگی که به لطف کلین شیت‌های سریالی خویش، کلید دروازه الجزایر را در مشت گرفته و بارها در پهنه قاره سیاه چشم‌ها را از حدقه درآورده، چند قدم مانده به فصلی زرد در اتراقگاه پرسپولیس قدم در مسیری سنگلاخ می‌گذارد. چه اینکه سنگربانان خارجی قرمزها از ساشا ایلیچ مقدونیه‌ای تا نیلسون برزیلی با گاف‌ها و خبط‌های خود چنان از چشم سکوها افتادند که خیال طنازی درون قفس توری را از سر بیرون کرده و در شیبِ سرنوشت به موطن خویش برگشت خوردند.

حالا گلرِ جاه طلب «بلوزداد» که در ۷۰ بازی لیگ الجزایر ۳۸ بار دروازه خود را بسته نگه داشته، ردای شماره یک را بر تن می‌کند تا در افق پیش رو به عصای دست قهرمان فصل پیش لیگ برتر بدل شود. همو که تجربه حضور در سنت‌اتین فرانسه را در کارنامه خود دارد و به گفته ناخدا گاریدو از اعتماد به نفس قابل توجهی برای بدل شدن به مراقبی ممتاز برخوردار است و با اتکا به پنجه‌های چسبناک خویش می‌تواند در جاده‌های لغزنده پیش رو ماشین قرمز را از واژگونی نجات دهد.

سؤال اصلی اما این است که نگهبانِ نه چندان اسم و رسم داری که جمعاً ۶۰۰ هزار دلار خرج روی دست باشگاه پرسپولیس گذاشته آیا می‌تواند دور از شعارهای پوشالی جایگزین مناسبی برای علیرضا بیرانوند باشد؟

آیا الکسیس گندوز قادر خواهد بود به قدر پیام نیازمند، حسین پورحمیدی و یا محمدرضا اخباری به درد پرسپولیس بخورد و کاری کند که درویش و شرکا از خرید تابستانی خود نادم نشوند.

مرور سیاهه عملکرد آشیانه‌بان سبزه رویی که در پنج بازی لیگ قهرمانان آفریقا 6 بار دستمال سفید را بالا برده و میانگین ۲/۶ سیو در هر پیکار را به نام خود ثبت کرده نشان می‌دهد گندوز توانایی آن را دارد که گلیم تیمش را آهسته و پیوسته از آب بیرون بکشد و به معادلات چندمجهولی پایان دهد.

لیگ ایران اما با لیگ الجزایر تفاوت‌های بسیار دارد و چهارمین خارجی این فصل سرخ‌قباها لابد فهمیده اینجا در هیاهویِ حیرت‌آور آزادی گاهی یک اشتباه پیش روی 100 هزار سینه چاک منتج به سقوط برجسته‌ترین دروازه‌بانان می‌شود و فشار روی سکوها آن‌قدر بالا می‌رود که بزرگ‌ترین دروازه‌بانان در معرکه‌ای مرگبار ایفای نقش خویش را به بوته فراموش می‌سپارند.

قرارداد او با پرسپولیس سه ساله خواهد بود و بنابراین این دروازه‌بان تا پایان لیگ بیست و پنجم در پرسپولیس حضور خواهد داشت. گندوز اولین گلر خارجی پرسپولیس پس از نیلسون کوریا است که به‌عنوان گلر اصلی به این تیم ملحق می‌شود. در این مدت لوبانف و رادوشویچ هم در پرسپولیس اغلب به عنوان گلر ذخیره حضور داشتند.

این وجیزه را با پرسشی پررنگ باید به سرانجام رساند که در قحط سالی سنگربانانِ بومی چگونه باشگاه پرطمطراق پرسپولیس نتوانسته در این سال‌ها گزینه‌ای در قد و قامت بیرو در آوردگاهی به مساحت فوتبال ایران تربیت کند که اینک دست از پا درازتر پس از هفته‌ها معطلی و سرگردانی پای به اعماق آفریقا گذاشته و با واریز ۴۰۰ هزار دلار به حساب گندوز و پیشکش ۲۰۰ هزار دلار به باشگاه بلوزداد، مردی را به استخدام درآورده که در حکم هندوانه سربسته اصلاً معلوم نیست در روز مبادا مأموریت خود را چگونه به انجام خواهد رساند؟

گریز و گزیری نیست جز آنکه شکیبایی پیشه کنیم و بی‌صبرانه منتظر بمانیم تا ببینیم خرید جدید پرسپولیس که با چراغ سبز کارلوس گاریدو مواجه شده، خواهد توانست در زنگ حساب غم هجران بیرو از دل دو آتشه‌ها را پاک کند؟

عجالتاً عجله نکرده و اجالتاً تا اجلالِ نگهبان فرانسوی الاصل پلک نمی‌زنیم!

*امیدمافی